مهرباني تا كي؟؟

بگذار سخت باشم و سرد!

باران كه باريد ...چتر بگيرم و چكمه!

خورشيد كه تابيد...پنجره ببندم و تاريك!

اشك كه آمد...دستمالي بردارم و خشك!

و نيشخندي بزنم و سوت  ..

بعضـــــــــ ی وقــــت ها


یـکی


طوری میسوزونتت کــــــ ه


هزار نــــــفر

نمیتونن خامـــــوشت کنن

بعضی وقـــــــت هــ ـا

یکی

طوری خاموشت میــکـنـــــــ ه که

هزار نفر

نمیتونن روشنتــــــــ كنـــ ـ ــن.

مي دانم تا پلک به هم بزنم
مي آيي ؛ با انار و آينه دردست هايت !!.
به قول ِ فروغ :
” من خواب ديده ام ”

بـیـخـیـال خـیـالـت مـیـشـوم . . .

و مـیـسـپـارمـت بـه دسـت ِ "او" امـا چـه کـنـم کـه "او" . . .

فـقـط یـک ضـمـیـر "سـوم شـخـص غـایـب" نـیـسـت...

"او" کـسـی سـت کـه . . .

تـمـام هـسـتی ِ ایـن "اول شـخـص مـخـاطـب ِ" حـاضـرت را . .

بـه آتـش کـشـیـده اسـت !